Eigentlech heescht et jo «Et kann ni Musek genuch ginn» — ee Saz, dee mir mat zwou Hänn ënnerschreiwen. Dat ass een Ideal, dat ee sech als Ziel ka setzen. Nieft deem Ideal gëtt et awer och d’Realitéit, d’Realitéit vum Concertsbetrieb am klenge Lëtzebuerg, an engem Land, dat ee ganz begrenzte Réservoir u Publikum fir […]
Dieser Text ist frei zugänglich, jedoch nur in der PDF-Version verfügbar. Bitte nutzen Sie den PDF-Button rechts neben dem Erscheinungsdatum, um den Beitrag anzuzeigen.